به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه» به نقل از باشگاه خبرنگاران، محمد انشایی، معاون صنایع دستی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران در تعریف صنایع دستی گفت: اگر بخواهیم تعریف اجمالی از صنایع دستی داشته باشیم این است که به تولید آثاری که به کمک دست و ابزار دستی با استفاده از مواد اولیه طبیعی با وجود هنرمندی که در اصل استاد شاگردی کرده و آموزش دیده و الآن به مرحله‌ای رسیده که خودش درمقام استادی است و در تولید محصولاتش از المان‌ها و سمبل‌های ایرانی و اسلامی استفاده می‌کند؛ صنایع دستی اطلاق می‌شود.
وی افزود: ما در صنایع دستی هنر‌ها را به رشته‌ها و زیررشته‌ها طبقه‌بندی کرده‌ایم. هم‌اکنون صنایع دستی کشورمان به 16 گروه کالایی از لحاظ مواد اولیه تقسیم شده‌اند و حدود 400 رشته و زیر رشته صنایع دستی نیز تا به امروز نام‌گذاری شده و کد شناسه گرفته که البته در جهان آمار از این کمتر است. ما به عنوان کشوری که دارای بیشترین تنوع رشته‌ها و تولیدات هستیم، مقام اول را در حوزه صنایع دستی داریم.
معاون صنایع دستی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بیان کرد: هم‌اکنون از لحاظ حرفه‌ای بودن کشور‌هایی که در سطح جهانی حوزه صنایع دستی مطرح شده‌اند می‌توان به چین، هند و تعداد کمی از کشور‌های اروپایی اشاره کرد. در آسیا هم تایلند، سنگاپور و مالزی مطرح شده‌اند، اما تولیدات صنایع دستی آن‌ها تنوع آثار ما را ندارند البته باید بدانیم اگر در برخی از رشته‌ها حرف از پیشی گرفتن چین به حساب می‌آید، بیشتر مسئله وضعیت بازرگانی آن‌ها مطرح می‌شود. ما در حدود 10 تا 12 سال گذشته که با داوری‌هایی در سطح کشور و جهان مواجه بودیم به اذعان داوران یونسکو بیشترین آثار و بیشترین گردش مالی مربوط به ایران است، ولی در چند سال گذشته چین به دلیل اینکه از نیروی انسانی بیشتری برخوردار است و عمدتا با بازاریابی پیشرفته‌ای که داشته، مزیت صنایع دستی را حس کرده، و در سطح صنایع دستی جهانی مطرح شده و بیشتر بحث قیمت و بازرگانی آنها به میان است، زیرا هم‌اکنون چین به راحتی با استفاده از روش قیمت‌گذاری در بازار‌های دیگر نفوذ می‌کند، اما باز همگان اذعان دارند که از لحاظ کیفیت و تولید نهایی محصولات صنایع دستی هرگز به پای ایران نمی‌رسد، اما با بسته‌بندی و تبلیغات خوب فعلا در سطح جهان مطرح است.
انشایی ادامه داد:کپی بودن محصولات صنایع دستی چینی نیز از گذشته تا به امروز مطرح شده، زیرا چینی‌ها اولین بار با صنعت کفش وارد بازار ایران شدند و در حدود 15 تا 20 سال پیش یک دوره هجوم کفش‌های چینی را در بازار ایران داشتیم، ولی خوشبختانه از آنجایی که تولیدکنندگان ما با حفظ کیفیت توانستند در بازار بمانند، ما امروزه شاهد این هستیم که چینی‌ها نتوانستند در بازار کفش ایران پایدار بمانند و از این بازار خارج شدند، چون از مواد غیر طبیعی در تولید محصولاتشان استفاده کردند و به شدت قیمت محصول را کاهش دادند تا بتوانند در بازار بمانند، اما می‌دانیم که بزرگ‌ترین تبلیغ و ماندگاری در هر صنعتی بحث کیفیت است بنابراین کیفیت کالای چینی نتوانست قادر به رقابت با محصول ایرانی باشد و از بازار کفش ایران خارج شد. در صنایع دستی نیز من پیش‌بینی می‌کنم که، چون چینی‌ها نمی‌توانند در این بازار بمانند، بیشتر کارشان کپی‌کاری است بنابراین در بازار ایران ماندگاری نخواهند داشت البته با حربه و پتانسیلی که در قیمت‌گذاری محصول دارند همچنان در بازار صنایع دستی ایران فعال هستند البته فعالیت چین در بازار صنایع دستی ایران یک معضل است.
وی تصریح کرد: در اقتصاد و بازرگانی بحثی به نام دامپینگ تعریف و مطرح شده است یعنی کشوری که می‌خواهد بازار کشور هدفی را از بین ببرد، شبیه محصولات آن کشور را با قیمت پایین‌تر حتی پایین‌تر از قیمت تمام شده در کشور خودش به کشور هدف وارد می‌کند تا بتواند در بازار آن کشور ورود کند و رقبایش را از آن بازار خارج کند. بحث قیمت‌گذاری یا سوبسیدی که آن کشور می‌دهد تا بتواند در بازار کشور هدف نفوذ کند، باعث می‌شود که تا مدتی پایداری را در بازار کشور هدف حس کنیم. او از آنجایی که صنایع دستی با هنر و خلاقیت و به طور معمول با جنبه استاد-شاگردی کار را پیش می‌برد، کشوری که از لحاظ قیمت می‌خواهد در بازار کشور هدف نفوذ کند، پایداری خودش را از دست می‌دهد و این تجربه‌ای است که در اقتصاد دنیا ثابت شده است پس قیمت محصول هم‌اکنون نقطه قوت بازارگردانی کالا‌های چینی است. اگر مردم ما به این فهم و درک درست برسند که قیمتی را برای محصولی که صد در صد ایرانی است می‌پردازند و با این کارشان از کالا و هنرمند ایرانی حمایت می‌کنند. ما در سالی هستیم که حمایت از کالای ایرانی یکی از اهداف اصلیمان است و با فرهنگسازی که برای مردم و مصرف‌کنندگان باید ایجاد کنیم این است که به مردم بگوییم شما ممکن است محصول مورد نظرتان را با قیمت کمی بالاتر بخرید، اما در اصل کارگر ایرانی سر کار است و از همرمند ایرانی حمایت می‌شود. این امر نیاز به فرهنگ‌سازی و کار فرهنگی مداوم دارد.
معاون صنایع دستی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران افزود: ما در مراحل کاریمان و در نشست‌ها دائما به هنرمندان گوشزد کردیم کاری کنند که قیمت تمام شده محصولاتشان پایین بیاید و این نیاز به یکی همت و خرد جمعی دارد که در وهله نخست حامل‌های انرژی را برای صنایع دستی با قیمت ترزتنتری در دسترس هنرمندان قرار بدهیم، زیرا امروزه یکی از مشکلات هنرمندان استان تهران در بخش شیشه‌گری و آبگینه این است که قیمت مصرفی گازشان برایشان خیلی گران درمی‌آید و ما تلاش می‌کنیم با هماهنگی با اداره گاز این مشکل را رفع کنیم. برخی از حامل‌های انرژی که پیش از این به صورت صنعتی حساب می‌شد، اما در روز‌های اخیر شنیده‌ام که به صورت تجاری حساب خواهد شد، ضرر‌هایی به صنایع دستی می‌زند بنابراین هنرمند شیشه‌گر ایران از بحث حامل‌های انرژی به خصوص قیمت گاز آزار می‌بیند و من در اینجا از مسئولان مرتبط می‌خواهم همت کنند که ما بتوانیم برای این هنرمندان و این قشر از هنرمندان استان تهران که در معرض آسیب هستند فکری کنیم تا بتوانند در بازار صنایع دستی کشور ماندگار شوند.
انشایی گفت: ما در خصوص بازاریابی و صادرات محصولات صنایع دستی باید کار ترویجی حرفه‌ای بکنیم البته طبق نظرسنجی که در حدود 5 سال قبل انجام دادیم متوجه شدیم تقریبا نصف جمعیت کشورمان با صنایع دستی خودمان آشنا هستند. این افراد یا هنرمند هستند و یا یکی از اقوامشان در حوزه صنایع دستی فعالیت می‌کند بنابراین می‌طلبد که دستگاه‌های اثرگذار مثل میراث فرهنگی، صدا و سیما و آموزش و پرورش اقدام به معرفی هر چه بیشتر صنایع دستی کشور به مردم بکنند. ما جلساتی با مدیران اداره‌های آموزش و پرورش استان تهران داشتیم خاطرنشان کردیم بچه‌هایی که در دوره ابتدایی تحصیل می‌کنند دائما از صنایع دستی بشنوند و در حوزه ریاضی نیز صنایع دستی را یادآور شویم. ما برنامه‌ریزی کردیم در انتهای امسال نمایشگاهی را در کشور آلمان برگزار کنیم و این امر پیگیری می‌شود.