به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه»، این تعامل، به صورتی پیوسته در حال انجام است ولی این واقعیت را باید در نظر گرفت که نمایشگاه‌ها به صورتی مستمر، دانشی فراتر از بازدیدکنندگان دارند. نمایشگاه پدیده‌ای تجددخواه است و این تجددخواهی باعث شده که این رویداد چندهزار‌ساله، همیشه به‌روز باشد و اینکه، این پدیده شگرف و شگفت‌انگیز تا آن زمان که انسان روی کره زمین زندگی کند، همچنان پویا و تاثیرگذار خواهد ماند.

انسان‌ها همیشه از نمایشگاه‌ها استقبال می‌کنند. این استقبال ریشه در تاریخ، دلایلی اقتصادی دارد که از آن جمله می‌توان به رفع نیازهای کالایی و خدماتی، ارزان خریدن به دلیل وجود رقابت، ارضای حس کنجکاوی و تحکیم و ارتقای فعالیت‌های تجاری، اشاره کرد. شاید به جرات بتوان ادعا کرد که قانون عرضه و تقاضا، در نمایشگاه‌ها پا به عرصه وجود نهاد، چراکه نام دیگر نمایشگاه، بازار است و «عرضه و تقاضا» نیز پایه اصلی بازار است. در تعریف نمایشگاه در دنیای مدرن می‌توان گفت که نمایشگاه پنجره‌ای است که دیدگاه‌های جامعه و جوامع دیگر را نشان می‌دهد. هنر معماری و طراحی اعجاب‌آور به ویژه در نمایشگاه‌های بین‌المللی، مدیران درجه یک بین‌المللی با آینده‌نگری جامع و با افکار طبقه‌بندی‌شده، صنعتی پیشرو با پول در گردش کلان که دومین پول در گردش جهان پس از صنعت گردشگری است، قدرت اشتغال‌زایی بالا و در نهایت، رونق اقتصادی کشورها و در مقیاسی کوچک‌تر، بنگاه‌های بین‌المللی و ملی، همه و همه، عواملی هستند که باعث رشد، توسعه‌یافتگی و کمال‌گرایی همه دست‌اندرکاران مرتبط با اینگونه مجامع چند‌بعدی می‌شوند. نکته ظریفی که لازم به ذکر است، این واقعیت است که در تمام طول تاریخ چندهزارساله، استراتژی نمایشگاه‌ها یکی بوده و با تغییر قرون و تغییر دیدگاه‌ها، تنها تاکتیک‌های آنها متفاوت بوده‌اند. این واقعیت را نیز نمی‌توان نادیده گرفت که نمایشگاه‌ها، با وجود داشتن تاکتیک‌های مختلف، به صورتی پیوسته، خاستگاه دیدگاه‌هایی متعالی (البته در حد متعالی تفکر انسان‌ها و نسل‌های هر دوره) با افق وسیع و تفکراتی سازنده در سطوح بین‌المللی و جهانی بوده است. نمایشگاه‌ها، به گونه‌ای پیوسته جایگاه‌های شکل‌گیری خرد جمعی بوده‌اند و باعث پیشرفت و توسعه‌های کمی و کیفی جوامع مختلف شده‌اند و نقش مدرسه‌ای را بازی کرده‌اند که به صورتی پیوسته به بازدیدکنندگان آموزش داده‌اند و شکل‌گیری نخستین نمایشگاه تاریخ، نشانه بارزی از اجتماعی زیستن انسان‌ها بوده و این نکته را ثابت کرده که بشر همیشه برای تداوم زندگی و رفع کمبودهای خود به تعامل با همنوعان خود نیازمند بوده ست.

از سوی دیگر باید گفت که «رسانه» بودن از ویژگی‌های بارز نمایشگاه است و اینکه یک نمایشگاه بین‌المللی رسانه‌ای بین‌المللی و یک نمایشگاه جهانی، رسانه‌ای جهانی است و به همین دلایل، نافذترین و موثرترین وسیله بازاریابی، فروش، رونق کسب‌و‌کار و توسعه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری و علمی در سراسر جهان هستند.
در نمایشگاه‌های بین‌المللی، در جهان پیشرفته امروز، آنچه را که باید عرضه کرد، موردی جز «ارزش افزوده» نمی‌تواند باشد و با توجه به گستردگی تفکرات انسان‌ها و توسعه‌یافتگی جوامع و ملت‌ها در قرن اخیر و ارائه ابزارهای هوشمند و سیستم‌های نرم‌افزاری، ارزش افزوده این قرن با ارزش افزوده مثلا 900 سال پیش کاملا متفاوت خواهد بود. در شرایط رقابتی فشرده امروز، ضرورتا باید تفکرات و اندیشه‌های نوابغ جوامع، در نمایشگاه‌های بین‌المللی و به ویژه در نمایشگاه‌های جهانی به کار گرفته شود، چراکه بهره‌گیری از تفکرات اینگونه نوابغ، سیاره زمین را حفظ خواهد کرد و انجام تبادلات اقتصادی در محیطی صلح‌آمیز را امکان‌پذیر خواهد کرد. بدیهی است که در جهان پیچیده فردا، صرفا باید به مغزهای چهاربعدی اعتماد کرد و امور مهم را به دست آنها سپرد. به عبارت دیگر می‌توان گفت که تجدد‌پذیری نمایشگاه‌ها در تمام دوران برگزاری آنها، به تجدد‌پذیری برگزارکنندگان اینگونه رویدادها بر‌می‌گردد چراکه گو اینکه نمایشگاه‌ها، موجودات زنده‌ای هستند که عمل و عکس‌العمل‌های موجودات زنده را از خود نشان می‌دهند ولی نباید فراموش کنیم که موجودات زنده دیگری آنها را برنامه‌ریزی، مدیریت و هدایت می‌کنند که مدیران سایت‌های نمایشگاهی و برگزارکنندگان نامیده می‌شوند که اگر این افراد، انسان‌هایی غیرپیشرفته باشند و برنامه‌های نمایشگاهی‌شان را با پیشرفت‌های جهانی تطبیق ندهند و آنها را به‌روز تنظیم نکنند، یا باید تعویض شوند و یا به عکس‌العمل‌ها و اعتراضات گروه بازدیدکننده که اصرار دارند همپای بازدیدکنندگان نمایشگاه‌ها در کشورهای پیشرفته با آخرین تحولات تکنولوژیک آشنا شوند، گردن نهند که در غیر این صورت، نمایشگاه‌ها به دور تسلسل تکرار خواهند افتاد.
از سال 1990، انسان‌ها با انقلابی جدید رو‌به‌رو شدند که اصطلاحا «انقلاب فراصنعتی» نامیده می‌شود. به عقیده نگارنده، حدود 20 سال پس از این انقلاب یعنی حدود سال‌های 2010 و 2011، انقلاب نامحسوس دیگری نیز در جهان رخ داده و آن «موج چهارم توسعه‌یافتگی» است. این موج، همه بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری و علمی را پوشش داده و می‌رود تا کاملا نهادینه شود. در چنین شرایطی، نمایشگاه‌ها به منظور همگام‌شدن با این دوران پیشرفته، می‌کوشند با روی آوردن به تکنیک‌های برتر نمایشی، از طریق مدرن‌ترین روش‌های عرضه کالاها و خدمات و با استفاده از سیستم‌های الکترونیکی، کامپیوتری، نرم‌افزاری، تکنیک‌های آنلاین و دیجیتالی، لپ‌تاپ‌ها، تبلت‌ها و تلفن‌های جدید هوشمند فضاهایی چهاربعدی را به وجود آورند که بتوانند انسان‌های توسعه‌یافته را برای بازدید از این رویدادها جذب کنند.
امروزه، نمایشگاه‌های بین‌المللی و جهانی با بازدیدکنندگانی رو‌به‌رو هستند که از کودکی و بدون اغراق حداکثر از چهارسالگی با سیستم‌های الکترونیکی و کامپیوتری آشنا بوده‌اند و دارای دیدگاه‌های فراتکنیکی چندبعدی هستند. برای اقناع چنین بازدیدکنندگانی، برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان باید به دانشی وسیع و عمیق در رابطه با چگونگی برگزاری نمایشگاه‌ها در تکنیکی‌ترین سطح ممکن مجهز شوند و نمایشگاه‌های بین‌المللی و جهانی را در چارچوب دیدگاه‌های پیشرفته، مطابق با دیدگاه‌های قرن بیست‌و‌یکم طراحی و برپا کنند، چراکه در بعد چهارم توسعه‌یافتگی، نمایشگاه‌های بزرگ، به عنوان ابزارهای فرا‌مدرن، نقش والایی را در جوامع مختلف بازی خواهند کرد. در قرن بیست‌و‌یکم، سازمان‌ها، جوامع و اتحادیه‌های نمایشگاه‌های بین‌المللی فعال در سراسر جهان و همه آنهایی که در ارتباط با صنعت نمایشگاهی، تلاش می‌کنند باید مسئولیت‌های بیشتری را بپذیرند، چراکه نمایشگاه‌ها، آیینه‌های تمام‌نمای زندگی و روابط انسان‌ها در همه بخش‌های مختلف کشورها و تعالی‌دهنده این روابط خواهند بود. در چنین شرایطی، همه دست‌اندرکاران باید به کیفیت فعالیت‌های نمایشگاهی و ارائه ارزش افزوده در همه رویدادها توجه دقیقی را مبذول دارند و خود را به دیدگاه‌های علمی و مدرن بین‌المللی با هدف تاثیرگذاری بر جوامع خود، مجهز کنند. البته باید پذیرفت که بعضی از سازمان‌های نمایشگاهی کشورهای پیشرفته صنعتی آنچنان دقت نظر دارند که دفاتر طرح و توسعه این سازمان‌ها، به صورتی پیوسته، آخرین تحولات تکنولوژیک و نوآوری‌ها در این زمینه‌ها را رصد می‌کنند و می‌کوشند با ارائه اقلام بسیار جدید و ابداعی، ارزش افزوده فعالیت‌های خود را بالا ببرند.
باتوجه به سالی که در آن زندگی می‌کنیم یعنی 2018 میلادی و در ارتباط با فناوری‌های پیشرفته فراصنعتی، روندهای تکنولوژی در این سال، مرحله جدیدی برای برقراری «شبکه دیجیتال هوشمند» هستند. شبکه دیجیتال هوشمند، پدیده‌ای تکنولوژیکی است که به‌زودی شبکه انتقال اطلاعات و تعامل از طریق ابزارهای تکنولوژیک را متحول کرده، راه‌های جدیدی را برای نفوذ یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی به ما معرفی می‌کند. روندهای دیگر فناوری، در ارتباط با ویژگی‌های دیجیتال و شیوه‌ای که دنیاهای فیزیکی و دیجیتالی را به هم مرتبط می‌کند، به شرح زیر خواهد بود:
_ اینترنت اشیاء (Internet Of Things)
این فناوری بسیار پیشرفته، خالق ارزش در زمینه به وجود آوردن انواعی از ارتباطات میان سازمان‌ها، مشتریان و رقبا به شمار می‌رود. تعریف در این ارتباط را دانشگاه MIT درباره اینترنت اشیاء در تحقیقی تحت عنوان «تاثیرات اینترنت بر فرآیند مدیریتی» به شرح زیر ارائه کرده است. براساس این تحقیق، «خلق ارزش به واسطه اینترنت اشیاء به شدت با مقوله اشتراک‌گذاری اطلاعات با سایر سازمان‌ها در ارتباط است. منظور از سایر سازمان‌ها، سازمان‌هایی هستند که از تحلیلی قوی برخوردارند و چند برابر بیش از سایرین، توانایی خلق ارزش از طریق توسعه اینترنت اشیاء را دارند». به عبارت دیگر می‌توان گفت که اصطلاح «اینترنت اشیاء» دانشی است که بر ارتباطات میان حسگرها و دستگاه‌های مبادله‌کننده اطلاعات دلالت دارد و مدیریت جریان اطلاعات حاصل از این دستگاه‌ها، اغلب به معنی برقراری ارتباط به روشی تازه و پیچیده با طیف گسترده‌ای از سازمان‌هاست.
_ معماری امنیت تطبیقی (Adaptive Security Architecture )
معماری امنیت تطبیقی، جدیدترین فناوری در بخش فراصنعتی است که با تطبیق دادن شبکه دیجیتال هوشمند با پلت‌فرم‌های فناوری دیجیتال و معماری اپلیکیشن‌های مرتبط، سیستم بسیار دقیق‌تری را برای طرح‌های امنیتی به وجود خواهد آورد.
_ واقعیت‌های مجازی و افزوده (Virtual & Augmented Realities)
تکنولوژی‌های اینچنینی، شیوه تعامل افراد با یکدیگر و با سیستم‌های نرم‌افزاری را تغییر خواهند داد. پیش‌بینی می‌شود، این نوع فناوری تا چند سال دیگر تکامل یابد، به گونه‌ای که بتواند با شبکه دیجیتالی ادغام شود و سیستم جدیدی را به وجود آورد تا کاربران بتوانند بهره‌برداری موثرتری را از آن داشته باشند. در این ارتباط، شرکت اپل (Apple) اعلام کرده است که واقعیت افزوده این شرکت به‌نام آرکیت (Arkit ) به عنوان بزرگ‌ترین پلت‌فرم واقعیت افزوده در جهان، باعث شده واقعیت افزوده به یک مرحله جدید وارد شود. به گزارش ژومیت، سخت‌افزار واقعیت مجازی به وسیله شرکت‌های اپل (Apple)، سامسونگ (Samsung)، هوآوی (Huawei) می‌تواند به شمار 400 میلیون نصب تا سال 2021 برسد. شرکت‌های فیس بوک (Facebook)، تنسنت (Tensent)، اپل (Apple) و اسنپ (Snap) و سایرین نیز می‌توانند در زمینه نرم‌افزار واقعیت افزوده، به چند صد میلیون کاربر تا سال 2018 و تا چند میلیارد نفر در سال 2021 برسند. ضمنا پلت‌فرم‌های واقعیت افزوده موبایل می‌توانند به شماری بالغ بر چهار برابر شمار سخت‌افزارهای ارائه شده در همان مدت زمانی دست یابند. این نوع پیشرفت خیره‌کننده، زمینه مساعدی را به وجود خواهد آورد که در نتیجه آن، گوشی‌های مجهز به واقعیت افزوده در سال‌های آینده در مرحله نخست به 10 میلیون و در ادامه به صدها میلیون دستگاه تجهیز شوند و به دستگاه‌های مورد استفاده در دنیا برسند. ارزش کل بازار واقعیت افزوده در سال 2018 به میزان 10میلیارد دلار باقی خواهد ماند و انتظار می‌رود در سال 2019 شاهد اوج‌گیری آن باشیم و تا سال 2021 انتظار اختصاص یک بازار کلی 60 میلیارد دلاری را برای این فناوری داشته باشیم.
_ وسایل هوشمند (Smart Tools)
وسایل هوشمند به لوازم فیزیکی نظیر پهپادها، وسایل نقلیه خودران و لوازم خانگی هوشمند گفته می‌شود که از کاربردهای هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بهره می‌گیرند تا بتوانند پیشرفته‌ترین رفتارها را ارائه کنند و در عین حال با محیط اطراف و انسان‌ها تعامل برقرار کنند.
_ اپلیکیشن‌های هوشمند (Smart Apps) یا نرم‌افزارهای هوشمند
از قبیل دستیار خرید مجازی یا (Virtual Purchasing Assistant) و یا اپلیکیشن دیگری به نام دستیار مشتری مجازی (Virtual Customer Assistant)، سیستم‌هایی هستند که خریدهای روزمره را آسان‌تر می‌کنند و در رابطه با انجام وظایف تخصصی‌تر و ارائه خدمات به مشتریان به کار می‌روند.
_ هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی (Artificial Intelligence & Machine Learning)
یادگیری ماشینی، نوعی از هوش مصنوعی است که به کامپیوترها، امکان آموزش و یاددهی را می‌دهد. این تکنیک پیشرفته، حالا می‌تواند در خارج از مرزهای الگوریتم‌های قدیمی حرکت کرده و سیستم‌هایی را به وجود آورد که توانایی درک، یادگیری، پیش‌بینی و عملکرد خودکار را داشته باشد. محققان دانشگاه فلوریدا، با استفاده از هوش مصنوعی، روباتی طراحی کرده‌اند که بتواند قبل از خودکشی افراد، خبر از وقوع آن را بدهد. آنها با تزریق یک الگوریتم به اطلاعات پزشکی بیش از 3 هزار نفر که خودکشی نافرجام داشتند، توانستند این روبات را طراحی کنند.
ضمنا طی چند سال اخیر، موتور‌سیکلت‌ها و دوچرخه‌های هوشمندی طراحی و تولید شده‌اند که می‌توانند سیستم‌های ترافیکی کشورها را با تغییرات مثبت قابل توجهی رو‌به‌رو کنند و در نهایت اینکه، محققان کانادایی، یک پهپاد خورشیدی ساخته‌اند که می‌تواند روی سطح آب فرود آید و با استفاده از بال‌های مجهز به سلول‌های خورشیدی مجددا پس از شارژ شدن پرواز کند.

مولف: خوارزم مدرس