ماشین سبز

عصر نمایشگاه- Heidelberger Druckmaschinen AGبا بررسی و انجام بخشی از کارهای فروشگاه های وال مارت ۳۰۰هزار دلار صرفه جویی کرده و انتشار کربن را در بزرگترین نمایشگاه خود با کمک تامین کنندگان، کارت های امتیاز و استنسیل های ساخته شده از فلزات چاپ قدیمی کاهش می دهد.

ماشین سبز
نسخه قابل چاپ
يکشنبه ۰۶ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۲:۲۷:۰۰

    به گزارش پایگاه خبری «عصرنمایشگاه»، هر ساله، صنعت 724 میلیارد دلاری چاپ و کاغذ اقیانوسی سمی از بیش از 300 ماده شیمیایی را تولید می کند. در واقع، این صنعت آنقدر دی اکسید کربن (CO2)، متان، منوکسید دی نیتروژن و دیگر گازهای گلخانه ای منتشر می کند که موسسه منابع جهانی این صنعت را کمی پایین تر از فعالیت معدن کاری زغال سنگ در مقدار تولید این گازها قرار می دهد.  با این وجود، بر اساس تحقیقات انجام شده به وسیله مرکز صنایع چاپ در موسسه فناوری روچستر، تنها 37 درصد از شرکت های این صنعت خبر از داشتن یک سیاست رسمی بومشناسی می دهند. اما به مدت بیش از 20 سال، Heidelberger Druckmaschinen AG یا همان Heiderlberg که سازنده پرس های دقیق چاپ، تجهیزات پس از پرس، دستگاه چاپ افست و نرم افزارهای مرتبط با چاپ است در مقابل فشارهای محیطی که بسیاری دیگر تسلیم آن شده اند، مقاومت کرده است. شرکت آلمانی Heidrlberg پس از متعهدشدن به رویه های سبز در سال 1992، اولین شرکت این صنعت بود که چاپ افستی با رویه های تحمل پذیری را در صنعت چاپ دریافت کرد، Heidelberger Druckmaschinen AG با نمایشگاهی محیط آگاه در Drupa 2012 کار خود را بهبود بخشید. 

    گواهی بین المللی محافظت از محیط زیست در سال 2001 را کسب کرد.  در سال های بعد، Heidelberg به صورت پایدار خوشنامی محیط دوستان های که با زحمت به دست آورده بود را گسترش داد. برای نمونه، این شرکت چندین نوع چاپ فشاری تولید کرد که بازدهی انرژی بالاتری نسبت به رقبای خود داشتند. این شرکت به همراه این محصولات، پرس های دیگری را نیز ساخت که از حلال های مبتنی بر الکل در چرخه شستوشویشان استفاده نمی شد که بنابراین مقدار ترکیبات زیستی سبک آزاد شده در جو را کاهش می داد. اما Heidelberg به این موارد محیط آگاه بسنده نکرد. این شرکت به گسترش مقیاس تلاش های خود از ساخت محصولات با صرفه جویی در انرژی تا خنثی کردن تاثیرات کلی محیطی این محصولات ادامه داد. این شرکت حتی آسیب های محیطی برای همه چاپ های فشاری Speedmaster SX 52 Anicolor خود را با مشارکت در پروژه احیای جنگل انبوه در توگو جبران کرد.

    شما لازم نیست شرلوک هلمز باشید تا الگویی که در اینجا در حال شکل گیری است را ببینید.

    Heidelberg خود را به عنوان پرچمدار فعالیت های با دوام در صنعت چاپ مطرح کرد. اما خارج از این موفقیت زیادی در چالش بعدی آن به دست آمد؛ برآوردن توقعات از خوشنامی خود.  برگزاری نمایشگاه به شیوه محیط دوستانه
    Heidelberger Druckmaschinen AG تاثیرات محیطی خود را در Drupa 2012 با حمل و نقل ماشینآلات کمتر، اجرای یک سیاستگذاری نورپردازی، کاهش نمونه های نمایشی محصولات و استفاده از صفحات فلزی بازیافت شده چاپ کاهش داد.

    بازگشت به صحنه: یک پرده مقوایی به بلندی 21 فوت به رنگ قرمز و سفید با استفاده از رنگ های مبتنی بر آب  و لاک دوستدار محیط زیست مرزهای غرفه را مشخص کرد.

    کاهش وزن: وزن کل غرفه برای نمایشگاه 2012 حدود 200 هزار پوند کاهش یافت.

    مسیرهای کارآمد: Heidelberg مسئولان حمل و نقلی استخدام کرد که از سیستم های کنترل ترافیک رایانهای استفاده می کردند که کارآمدترین مسیر را ترسیم می کرد. 

    حمل و نقل انبوه: پس از منع حمل و نقل شخصی یا هوایی به دوسلدورف، Heidelberg  حمل و نقل اتوبوسی را از/ به Drupa  برای تیم نمایشگاهی خود ترتیب داد.

    صرفه جویی در سوخت : Heidelberg  برای حمل کالاها از  لیفت تراک های الکتریکی به جای  ماشین های با سوخت فسیلی  استفاده کرد.

    تغییر آب و هوا : Heidelberg در میان محصولات دوستدار محیط زیست، رهبری صنعت در اقدامات سبز و تعهدات اجتماعی، دانشجوی شاگرد اولی بود که شرایط را برای دیگران خراب کرده بود مگر در یک حیطه: نمایشگاه های تجاری.

    این شرکت در این قسمت برای بردن برنامه نمایشگاهی خود به همان سطح از سبزی دیگر محصولاتش کمی کند بود. اینگونه نبود که برنامه نمایشگاهی Heidelberg به شکلی مخفی پسماندهای هسته ای را در پارک ملی Yellowstone دفن کند. در Drupa سال 2008، این نمایشگاه چهار سالانه که یکی از بزرگترین نمایشگاه های صنعت چاپ نیز هست، این شرکت انتشار CO2 همه محصولات چاپی که تولید کرده بود را در روز محیط زیست جبران کرد؛ روزی که سازمان ملل جهت افزایش آگاهی در مورد موضوعات زیست محیطی طراحی کرده است و این مسئله در طول نمایشگاه رخ داد.   اتحادیه نمایشگاه های صنعتی (IPEX) در بیرمنگام انگلیس، میزان 703 تنی تخمینی انتشار CO2  در غرفه 108هزار فوت مربعی خود را به وسیله اهدای مبالغی به پروژه محافظت از آب و هوای NatureOffice در جزایر کالدونیای جدید در استرالیا جبران می کند. اولریش بوئرگر، معاون بازاریابی نمایشگاه ها و رویدادهای صنعتی Heidelberg می گوید: «پیشرفت پیوسته ما در پایداری محیط زیست به صورت استوار بیش از 20 سال است که استقرار داشته است. هدف ما بهبود مستمر در این زمینه و همچنین دخیل کردن مشتریان و تامین کنندگانمان در این فرآیند است.»  این جایی است که خطر در کمین  Heidelberg  است. سبز شدن حتی برای وظیفه شناسترین شرکت ها هم موضوعی خطرناک است؛ جایی که مین گذاری ها بیشتر از محدوده غیرنظامی بین کره شمالی و کره جنوبی است! در صورتی که فعالیت های محیط زیستی به صورت کامل در همه جنبه های مشهود تجارت یک شرکت یکپارچه نشود، این خطر وجود دارد که این تلاشها به جای مسئولیت اجتماعی، به عنوان ریا و نقش بازی کردن تلقی شود. گرچه برنامه نمایشگاهی Heidelberg ظاهرا از نظر زیست محیطی سالم تر می شد، اما هدف اعلام شده آن «بهبود مستمر» بود و این می توانست در صورتی که نمایشگاه های این شرکت با سرعتی هم سنگ بقیه فعالیت های شرکت پیش نمی رفت، شکافی اعتباری برای آن ایجاد کند. نهایتاً، زمانی که صحبت از محیط زیست است، شما تنها به اندازه کثیفترین بخش هایتان سبز تلقی خواهید شد!

    تامین کنندگان و تقاضاها: Heidelberg فهمید که سبزکردن نمایشگاهش به معنی برداشتن یک جهش کوانتومی در سیاستگذاری ها، محصولات، مواد اولیه و تامین کنندگانش است که همه بخشی از یک راه حل پیچیده هستند. با شروع در مارس 2011، این شرکت برنامه ای دقیق جهت ایجاد غرفه ای برای Drupa 2012 را گسترش داد که بتواند برنامه کاری در حال گسترش فزاینده این شرکت را برآورد و بدین وسیله پیوند میان اقدامات پایداری محیط زیست و برند Heidelberg  را قوت بخشد. نمایشگاه Drupa 2012 باید کاملا بدون کربن می بود (یعنی Heidelberg همه میزان CO2 و دیگر گازهای ساطع شده را جبران می کرد)  و انرژی کمتری نسبت به سال 2008 مصرف می کرد و همه اهداف بازاریابی اش را نیز برآورده می کرد.   Heidelberg مواد زائد فیزیکی را تا 85 درصد در مقایسه با سال 2008 کاهش داد و 0.035 مگاوات برای نورپردازی صرف کرد که به میزان قابل توجه 29 برابر کمتر از آنچه در سال 2008 مصرف کرده بود، شده بود. 

    گرچه شرکت در مورد برخی اهداف پیش از نمایشگاه ساکت است، اما به شدت بر تولید سفارشات محصول در نمایشگاه صنعتی چهار ساله متمرکز بود. تلاش هر شرکت دیگری برای دستیابی به این امر مانند فاش کردن رازی سر به مهر و خطرناک است. اما راهبرد Heidelberg موفق بود و موجب شد تا دیگر شرکت ها مانند Bing در فاصل های دور و مأیوس از کسب مقام اول به دنبال جایگاه دوم باشند. بنابراین، Heidelberg راه فوق العاده و درازی را جهت تضمین اینکه تلاش سبزش راه موفقیت و نه شکست را پیدا خواهد کرد، طی کرد. در واقع، فرآیند برنامه ریزی این نمایشگاه به یک عملیات نظامی شباهت داشت، به این صورت که 1200 کارمند Heidelberg در صحنه های مختلف نقش آفرینی می کردند.  اولین گامی که شرکت برداشت، بررسی وضعیت سازندگان احتمالی غرفه های نمایشگاهی در زمینه اقدامات ماندگار محیط زیستی آنها بود. در اینجا، شرکت از گزارش فعالیت های زیست محیط شرکت وال مارت استفاده کرد. زمانی که این غول خرده فروشی جهان در سال 2005 چندین هدف محیط زیستی را اعلام کرد (برنامه هایی که شامل کاهش انرژی 8900 فروشگاه این شرکت به میزان 30درصد بود) این شرکت تصمیم گرفت تنها با تامین کنندگانی کار کند که اقدامات سبز و محیط زیستی را مخصوصاً در بسته بندی و حمل و نقل انجام می دادند. این اقدام یک تاثیر دومینووار برای فعالیت های دوستدار محیط زیست ایجاد کرد که تامین کنندگان نیز در صورتی که می خواستند به کار با وال مارت ادامه دهند، باید اقدامات خود را پاکیزه می کردند. اگر Heidelberg  همین کار را با موفقیت انجام می داد، در نهایت همه (Heidelberg، تامینکنندگان و مشتریانش) برنده می شدند.  Boerger و بخش بازاریابی در مجموع 8 سازنده نمایشگاهی بالقوه را با کمک Pro Event Live-Communication GmbH که شرکتی مربوط به تولیدات رویدادها واقع در Heidelberg آلمان بود، بررسی کردند. این شرکت، Eventums را که سیستم مدیریت محیط زیستی برای رویدادها و نمایشگاه های صنعتی بود، تولید کرده بود.

    Eventums شامل چک لیست هایی در موضوعاتی از محل ها، طراحی، پشتیبانی تا فناوری نورپردازی، مصرف آب و اجاره اثاثیه بود. علاوه بر این، این نرم افزار حاوی فهرستی از تدارکات پایدار و همچنین راهنمایی بود که اطلاعاتی راجع به مواد سبز ارائه می داد. این سیستم همچنین از یک کارت امتیاز دارای نزدیک به 30مورد جهت تعیین سطح سبز بودن و دوستدار محیط زیست بودن نامزدهای Heidelberg  استفاده می کرد که شامل مواردی بود مانند اینکه آیا آنها گواهی بین المللی سیستم مدیریت محیط زیستی (به نام ISO 14001 یا EMAS) را دارند یا خیر؛ همچنین آیا دارای مدیر محیط زیست و برنامه ارزیابی مرتب میزان انتشار CO2 شرکت خود و همچنین راهبردی برای کاهش آن هستند یا خیر. این چک لیست گسترده حتی شامل سوالاتی درباره این بود که آیا شرکتها به مشتریانشان درباره نحوه دسترسی به شعبه اصلی شان از طریق حمل و نقل عمومی اطلاع رسانی می کنند یا خیر.  پس از بررسی مشخص شد که تنها 3 مورد از نامزدها شرایط و ضوابط دقیق شرکت را دارا بودند. از بین این سه مورد Heidelberg شرکت  B+S Exhibitions GmbH از دوسلدورف آلمان را جهت ساخت غرفه انتخاب کرد. در حالی که در هیچ قسمتی از بررسی از شرکت های KMS Blackspace GmbH و Schmidhuber + Partner GbR هر دو از مونیخ خواسته نشد متخصصان طراحی شان را به نمایشگاه بفرستند.

    نمایشگاه پشت نمایشگاه : Heidelberg چیزی بیش از تدارکات عظیم و چالش های محیطی را برای مهارکردن پیش رو داشت. این شرکت همچنین باید تاثیر منفی افت بودجه برای نمایشگاه را که 50 درصد کاهش یافته بود، فرو می نشاند. Heidelberg و B+S این مسئله را با کوچک کردن فضای غرفه به اندازه تقریبی 20 درصد حل کردند. غرفه از حدود 108هزار فوت مربع در سال 2008، به 86هزار فوت مربع برای سال 2012 کاهش یافت. وزن آن (شامل موارد مربوط به ساخت و محصولاتی که باید در آن نمایش داده می شد) از 600هزار پوند در سال 2008 به 400هزار پوند کاهش یافت. در حالت عادی، کوچک سازی به این اندازه باعث ضعف در حضور می شد، مخصوصاً در نمایشگاه پر رقابت Drupa با 2000 مشارکت کننده نمایشگاهی.

    و اگر بخواهیم بی پرده بگوییم، حضوری تقلیل یافته در Drupa  به خاطر یک غرفه عبوری درجه دو میتوانست Heidelberg  را در وضعیت بدی قرار دهد. اما همانگونه که بعد معلوم شد، Heidelberg  به سرعت دریافت که مساحت کمتر باعث یک تاثیر موجی می شود: غرفه کوچکتر به معنی این بود که CO2 کمتری در طول ساخت، حمل و نقل، نصب و پیاده سازی منتشر خواهد شد. برای مثال، نمایشگاه کوچکتر این انگیزه را به Heidelberg  داد که 20درصد محصول کمتری به نمایشگاه نقل و انتقال دهد. این امر با موارد کمتر جهت حمل و نقل باعث سبزتر شدن غرفه (دوستدار محیط زیست) می شد و از سوی دیگر موارد کمتر در سطح غرفه به این معنی بود که برق کمتری مصرف می شد.  پس از رسیدگی به بودجه، Heidelberg  فاز بعدی را در راهبرد پایداری محیط زیستی خود شروع کرد. این شرکت به همراه B+S به دقت منابع انتشار CO2 را در چندین حیطه از جمله انرژی، حمل و نقل، مدیریت امحای زباله، نقل و انتقال و اسکان را تجزیه و تحلیل کردند. آنها به یک مجموعه از روش ها جهت کاهش تاثیر منفی خود بر محیط زیست دست یافتند. برای مثال، برای انتقال مواد به محل نمایشگاه (مسه دوسلدورف) Heidelberg تنها شرکت های حمل و نقلی را استخدام کرد که از سیستم های کنترل ترافیک رایانه ای استفاده می کردند که کارآمدترین مسیرها را انتخاب می کرد. این شرکت ها همچنین باید نرم افزاری می داشتند تا ظرفیت ذخیره سازی خود را بهینه می کردند و نیز از ماشین های حمل و نقل برقی به جای انواع سوخت فسیلی آن استفاده می کردند.

    در صدر این نیازمندیها، حمل و نقل کنندگان باید همه مواد را در جعبهه ای حمل و نقل قابل بازیافت حمل می کردند. آنها همچنین ملزم بودند امحای زباله های خود در نمایشگاه را با جداسازی مواد در دسته بندیهای مناسب (پلاستیک، کاغذ،..) مدیریت کنند و اطمینان حاصل کنند که این مواد به طریق مناسب بازیافت یا امحا شده اند. علاوه بر این، Heidelberg یک کارمند را جهت سرکشی به امحای زباله های به همین صورت اختصاص داد.

    حیطه سومی که این شرکت روی آن تمرکز کرد، نورپردازی بود. در  Drupa 2008 این شرکت لامپ های حرارتی و هالوژنی خود را 24 ساعته روشن نگه می داشت زیرا روشن و خاموش کردن مداوم باعث می شد 30 درصد آنها بسوزند. با این وجود این افراط در مصرف انرژی بود. Heidelberg  برای Drupa 2012 همه لامپ های خود را با LEDهایی که مصرف انرژی کمتری دارند و بیشتر عمر می کنند، تعویض کرد. این شرکت همچنین سیاست نورپردازی را در فاز ساخت به کار گرفت: تا 15 دقیقه پس از پایان کار هر روز همه منابع نوری باید خاموش شوند مگر برای چراغ هایی که طبق قانون باید برای موارد اضطراری و ایمنی روشن باشند.

    Heidelberg حتی تلاش های محیط زیستی خود را به سفر و اسکان کارکنان نیز گسترش داد. زمانی که 130 نفر از کارمندان شهر را در ماه می به مقصد نمایشگاه ترک کردند، در ماشین های خود یا هواپیماهای پرمصرف ننشستند.

    Heidelberg در عوض اتوبوس هایی را جهت رساندن تیم نمایشگاه به دوسلدورف کرایه کرد. در آنجا کارکنان و حتی مشتریان مدعو تنها در هتل هایی با گزینه های حمل و نقل عمومی در نزدیکی شان پذیرایی شدند. بنابراین کارکنان مجبور نبودند جهت رسیدن به محل نمایشگاه تاکسی بگیرند.  Heidelberg برای تبلیغ جایزه سالانه چاپ اقتصادی خود و شناسایی شرکتها برای اقدامات پایدار نوآورانه، قطعه بزرگی از چمن را روی دیواره نمایشگاه خود قرار داد.
    در اولین نگاه، ممکن است به نظر برسد آمادگی Heidelberg برای هیچ بوده است. مگر غرفه نمایشگاهی یک شرکت نهایتاً چقدر می تواند روی طبیعت تاثیر مثبت بگذارد؟ اما اگر نگاهی به مقیاس غرفه Heidelberg بیندازید، این تصور غلط به سرعت حل می شود.  یک ماه پیش از آنکه Drupa  درهایش را در ماه می  سال 2012 بگشاید، Heidelberg  شروع به ساخت غرفه خود در مسه دوسلدورف کرد. حتی با کاهش در مقایسه با غرفه سال 2008 این غرفه به اندازه یک زمین فوتبال بود. ساخت این غرفه به دست 200 مهندس خدماتی، سازندگان غرفه، برقکار و مهندسین نور و صدا به همراه 2004 تن مواد مختلف (که باید به محل نمایشگاه منتقل میشد و وزن آن تقریباً برابر 180 اتوبوس سرویس مدرسه بود) انجام شد. تاثیر فیزیکی غرفه روی صحن نمایشگاه صنعتی به نوعی بود که می شد آن را با یک لرزه نگار اندازه گرفت. اما اینکه آیا تاثیر آن در میان شرکت کنندگان نیز به این خوبی بود یا نه، رازی بود که تنها شروع Drupa  آن را حل می کرد.

    ناحیه بدون کربن: سبز گاهی ممکن است مترادف بی مزه باشد، اما با آن همه تاکید Heidelberg بر تصحیح محیطی، عجیب نبود اگر غرفه نمایشگاهی این شرکت (به شکل یک بشقاب جوانه سبز شده با گندم) به چشم بینندگان جذاب بود. این شرکت به طور هنرمندانه روش هایی برای استفاده از اجسام سازگار با محیط زیست جهت جذب هزاران نفر از کل 390هزار بازدیدکننده نمایشگاه به کار گرفت.  قسمت اطراف غرفه یک پرده بازیافتی با 21 فوت ارتفاع و 1200 فوت طول قرار داشت که شبیه  صفحه بازی «چرخ شانس» بود و کینگ کونگ را هم برای بازی وسوسه می کرد. این پرده آویخته از سقف با استفاده از آبرنگ به رنگ قرمز و سفید در آمده بود. غرفه تقریبا از 3000 میله چاپ آلومینیومی مستعمل ساخته شده بود که حروفی روی آنها کنده کاری شده بود (مانند استنسیل) تا واژه های مصطلح برای نمایشگاه همچون «کشف»، «انعطاف» و «بهره وری» را بسازد.  پانل های LED نیز در برخی از قطعات فلزی به کار رفته بودند که قطعاتی ویدئویی را درباره شرکت و محصولاتش اجرا می کردند. در مرکز خدمات در غرفه، تعدادی حروف آلومینیومی به وسیله سیم از سقف آویزان شده بود. این حروف قابل بازیابی مجسمه ای تایپوگرافی گونه را شکل داده بودند که به نظر می رسید مانند پروانه های فلزی در هوا غوطه ور است.  Heidelberg به جای به کارگیری بی وقفه تجهیزاتش در کل طول نمایشگاه، 12 چاپ فشاری و 11ماشین پس فشار خود را تنها در زمانهای اعلام شده معین به نمایش می گذاشت.

    شرکت کنندگان به صورت فشرده در غرفه ای جمع شده بودند که بیشتر از فروشگاه گودویل مواد مستعمل داشت و حدود 65 درصد از 331 تن مواد اولیه استفاده شده (همچون میله های فولادی، منسوجات و فرش ها) بازیافت شده بود یا قرار بود پس از نمایشگاه بازیافت شود. همه 292 صندلی، چارپایه و دیگر قطعات مبلمان اجاره داده شده بود، بنابراین دوباره در جای دیگری به کار گرفته می شد. در سال 2008، شرکت با نمایش بی وقفه همه ماشین های چاپ خود تا 6ساعت در روز انرژی بسیار زیادی را مصرف کرده بود. در سال 2012، این شرکت نمایش ویدئو و دیگر چندرسانه ای ها را جهت معرفی محصولات خود با نمونه های کوتاه و مربوط به جهان واقعی جایگزین کرد. به جای استفاده از فویل های رنگی که شرکت پیشتر در Drupa داشت، Heidelberg  به پروژکتورها جهت روشنکردن دیوارها با پیام های بازاریابی روی آورد. تعداد تبلیغات کاغذی به شدت کاهش یافته بود در حالی که صفحات LED موجود شرکت را قادر می کرد به شکل چشم گیری مصرف اقلام کاغذی را کاهش دهد. نتیجه برای شرکتکنندگان Drupa ترکیب هیپنوتیزم کنندهای از انبار پست مدرن و جایگاه هنری موج نو بود که نمی توانست خارج از موزه هنرهای مدرن نیویورک وجود داشته باشد. نتیجه برای Heidelberg  شاهکاری از نوع دیگر بود. پس از نزدیک به 15 ماه برنامه ریزی و ساخت غرفه نمایشگاه، Heidelberg  تاثیرات محیطی نزدیک به 4341 تن CO2 را که وارد هوا می شد، جبران کرد. این شرکت مواد زائد فیزیکی را تا 85 درصد در مقایسه با سال 2008 کاهش داد و 0.035 مگاوات برای نورپردازی صرف کرد که به حد قابل توجهی 29 برابر کمتر از میزان مصرف در سال 2008 بود. به هر شکل که بنگریم غرفه Heidelberg اجرای تاثیرگذاری از سبک ها و اشیا بود. در واقع، آنقدر تاثیرگذار که این غرفه نمایشگاهی یک جایزه معتبر Red Dot  را برای طراحی ارتباط از پانل بینالمللی داوران گرفت.  گرچه Heidelberg  اهداف پیش از نمایشگاه را به صورت راز نگه داشت، اما اعلام کرد که حدود 2000 سفارش را در Drupa ثبت کرده است که فقط 550 مورد از آنها پرس های افست کاغذخور بودند.

    علاوه بر این، با سبز کردن و سازگار کردن همه چیز با محیط زیست از مواد ساخت گرفته تا چراغ های روشنایی و ماشین های حمل و نقل کالا و وسایل، Heidelberg هزینه های غرفه خود را 300هزار دلار در مقایسه با Drupa گذشته کاهش داد. اما حتی این ارقام در کنار سفارشات کلی قرار می گیرند که به 1.2 میلیون دلار در مقایسه با 902 میلیون دلار در فصل اول سال پیش از آن می رسند و به Heidelberg  ثابت می کنند که نمایشگاهش در Drupa حداقل تا قسمتی مسئول این 33 درصد افزایش بوده است. Heidelberg با افزودن به تلاش های پیشین خود، اقدامات سازگار با محیط زیست را آنقدر عمیق در نمایشگاه به کار برده بود که بیشتر شبیه طراحی DNA بود. در واقع شرکت از همین رویکرد برای غرفه هایش در نمایشگاه های بعدی همچون اکوپرینت اروپا و INPrint استفاده خواهد کرد. این اقدامات منجر به صرفه جویی در هزینه ها و برگزاری نمایشگاهی جذاب و چشمگیر شد که فروش را نیز افزایش داد و امکان شناخت موضوع را با جوایز مختلف ایجاد کرد. و به همه نشان داد که پیشرفت نه تنها سبز بلکه طلایی هم هست.

    نویسنده: نویسنده: چارلز پاپاس | مترجم: رضا رضایی
    برچسب ها
    پورسعیدخلیلی
    پربازدیدترین های ۲ روز گذشته
      پربازدیدترین های هفته
        دکه مطبوعات
        • نمایشگاه پاییز ۱۴۰۲
        • نمایشگاه ۴۷
        • نمایشگاه ۴۶
        • شماره ۳۷
        • نمایشگاه
        • ماهنامه نمایشگاه
        • شماره ۳۱ ماهنامه
        • ماهنامه
        • ماهنامه
        آخرین بروزرسانی ۴ ماه پیش
        آرشیو
        آخرین اخبار

        دانلود با کیفیت