به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه»، فرانکفورت به مدت 800 سال مرکز نمایشگاهی معتبر جهانی بوده و هست. در دوران اولیه تاریخی این شهر بازرگانان و تجار در یک ساختمان قرون‌وسطایی با نام رومر (Römer) در مرکز شهر گرد‌هم می‌آمدند و به معرفی محصولات و تبادل کالا می‌پرداختند. در سال 1909 این مرکز به زمین‌های Festhalle منتقل شد.
برپایی اولین نمایشگاه ثبت‌شده در مدارک مکتوب شهر فرانکفورت به سال 1150 بازمی‌گردد، اما اولین نمایشگاهی که به‌صورت رسمی از سوی فرانکفورتی‌ها معرفی شده، نمایشگاه تجاری پاییزه این شهر است که در تاریخ 11 جولای 1240 برگزار شد و در یکی از نامه‌های پادشاه فردریک دوم به آن اشاره شده است. در نامه مهروموم شده توسط پادشاه به تجار این اطمینان داده شده بود که تحت حمایت این امپراطوری می‌توانند به محل برگزاری نمایشگاه رفته و به عرضه کالاهای خود بپردازند.
نمایشگاه بهاره این شهر هم تحت حمایت لویی چهارم در تاریخ 25 آوریل 1330 برگزار شد و از این زمان به بعد هرساله فرانکفورت میزبان دو نمایشگاه بهاره و پاییزه بود که در این نمایشگاه‌ها ساختار اولیه نمایشگاه‌های امروزه به چشم می‌خورد.
فرانکفورت در قرن 16 میلادی با امتیازات طبقه پادشاهی جایگاه پایدار و ثابت خود را به‌عنوان یک مرکز نمایشگاهی جهانی ثبت کرد. تا سال 1858 در نمایشگاه‌های این شهر مردم بسته به وسع مالی خود می‌توانستند انواع محصولات را تهیه کنند. در این سال همزمان با افتتاح بورس فرانکفورت و وضع قوانین مالی جدید که منجر به توسعه بیشتر فرانکفورت و تبدیل آن به مرکز مالی شد، وضعیت نمایشگاه‌ها هم ‌تغییر کرد. از این زمان دیگر سرنوشت شهر 1200 ساله فرانکفورت با برگزاری نمایشگاه‌های رسمی درهم‌تنیده شد و سرفصل آغاز دوره 850 ساله نمایشگاه‌های رسمی این شهر رقم خورد.
اتفاقات سال 1585 مثال واضحی از آغاز نزدیکی تجارت، نمایشگاه و امور مالی بود. فرانکفورت که تاج‌گذاری پادشاه‌های مختلفی را در تاریخ خود تجربه کرده است، تبدیل به کلانشهری در قلب صنعتی و مالی اروپا شد. هم‌اکنون فرانکفورت با بیش از 400مؤسسه مالی و بانک مرکزی اروپا، به پایتخت مالی اروپا تبدیل ‌شده است. البته فرانکفورت بخشی از این مزیت را مدیون موقعیت جغرافیایی مناسب خود در اروپاست؛ موقعیتی که از دوره‌های ابتدایی تاریخ این شهر شانس‌های بسیار قابل‌توجهی برایش به ارمغان آورد و به یکی از پایه‌های رفاه این شهر تبدیل شد. حتی در قرون‌وسطی هم این شهر با قرار گرفتن در کریدور تجاری اروپا، مسیر تجارت جهانی بود؛ مسیری که سال‌ها بعد با زیرساخت‌های مدرن این شهر جایگاه بیش از پیش مهم‌تری را پیدا کرد. امروزه فرانکفورت با زیرساخت‌های مدرن از جاده و راه‌آهن گرفته تا حمل‌ونقل هوایی روز به روز این جایگاه را مستحکم‌تر می‌کند.
نمایشگاه‌های قرون‌وسطایی در فرانکفورت
در طول تاریخ نمایشگاه‌های تجاری فرانکفورت از عناصر کلیدی در مسیر پیشرفت این شهر بوده است. پیش از این و در زمان مارتین لوتر، استاد الهیات و چهره معروف اصلاحات پروتستان‌ها، این شهر بازار پرجنب و جوش محصولات جهانی بود و توانست با جذب بیش از 4 هزار نفر بازدیدکننده جمعیتی قابل‌توجه که بیش از جمعیت خیلی از شهرهای مطرح آن دوره بود را به خود جذب کند.
در اوایل قرن هفدهم بیش از یک‌چهارم از بازرگانان خارجی به این شهر سفر کردند. نمایشگاه‌های تجاری فرانکفورت از روزهای اوج خود به‌عنوان مرکز تجارت بین‌المللی به‌خوبی بهره بردند و تا اوایل قرن 19 میلادی دوران طلایی اقتصاد این شهر را رقم زدند. البته واضح بود که تمایل اروپا به انتقال تمرکز تجاری به سمت شرق این قاره بود و به همین خاطر برای شهر ساکسونی قوانین تجاری و سیاست‌های صنعتی لیبرال‌تری را در نظر گرفت اما این مورد هم تا سال 1864 بیشتر طول نکشید و بازهم فرانکفورت با تبعیت از قوانین آزادتر جایگاه خود را باز پس گرفت. البته دوران افول تجارت در فرانکفورت هم در واقع ناشی از تغییر شکل تجارت در نمایشگاه‌ها بود. تا پیش از این مراکز نمایشگاهی به‌سادگی به ارائه محصولات دست‌ساز غرفه‌گذاران می‌پرداختند اما با تغییر این مسیر تجارت شهر فرانکفورت هم دچار تحول شد.
با شروع تولید به شیوه صنعتی و مدرن شیوه توزیع هم‌تغییر کرد و غرفه‌داران هم دیگر همه محصولات خود را در نمایشگاه‌ها به فروش نرساندند بلکه فقط نمونه‌هایی را برای نمایش در نمایشگاه‌ها آماده می‌کردند و این پایه آغاز نمایشگاه‌های مدرن بود؛ روندی که به یک استاندارد جهانی تبدیل شد.
شروع دوران مدرن با تولد
Messe Frankfurt
در اواخر قرن نوزدهم نمایشگاه‌ها وارد دوران فناوری‌های صنعتی شدند. اولین نمایشگاه‌های به معنای خاص جهانی در سال‌های 1851 و 1855 در انگلستان و فرانسه برگزار شدند و کم‌کم آوازه آغاز دوره این نمایشگاه‌ها به گوش همه رسید. در این دوران، فرانکفورت هم در این شکوفایی سهیم شد. نمایشگاه‌های صنعتی، نمایشگاه محصولات غذایی، نمایشگاه محصولات کشاورزی و اولین نمایشگاه خودرویی و از همه مهم‌تر نمایشگاه بین‌المللی صنایع الکترونیک شروع به فعالیت کردند و با واکنش فوق‌العاده بازدیدکنندگان مواجه شدند. این نمایشگاه‌ها را می‌توان نمونه‌های اولیه نمایشگاه‌های تخصصی دانست و البته آغازگران «سیستم فرانکفورتی» در صنعت نمایشگاهی. در این نمایشگاه‌های اولیه، تقسیم بخش‌های تخصصی که پایه اصلی توسعه نمایشگاهی فرانکفورت بود، دیده می‌شد.
یک مسئله بعد از برگزاری این نمایشگاه‌های بزرگ به‌طور واضح مطرح شد؛ فرانکفورت برای برگزاری نمایشگاه‌های بزرگ ساختمان‌های مناسبی نداشت و این‌چنین بود که فکر ایجاد مرکز نمایشگاهی فستهال (Festhalle) به‌عنوان بزرگ‌ترین مرکز نمایشگاهی اروپا، به ذهن زمامداران فرانکفورت خطور کرد. در سال 1907 این مرکز نمایشگاهی سنگ بنای ایجاد شرکتی شد که امروزه به نام مسه فرانکفورت (Messe Frankfurt GmbH) شناخته می‌شود.
صنعت نمایشگاهی در حال تلاش برای توسعه کسب‌وکار جدید خود بود که جنگ جهانی اول آغاز شد. با وجود این شرایط، لودویگ لندمان، شهردار آینده شهر، در سال 1917 با ارائه طرح اقتصادی خود که نمایشگاه‌ها را در مرکزیت قرار داده بود این مسیر را ادامه داد و به‌محض خاتمه جنگ مراحل آماده‌سازی شهر برای برگزاری نمایشگاه بین‌المللی واردات در اول اکتبر 1919 آغاز شد.
این نمایشگاه که با حضور بیش از 3 هزار شرکت‌کننده در فضایی بالغ بر 16.500 مترمربع یک موفقیت تجاری را برای فرانکفورت بود. بعد از آن «اصل فرانکفورتی» اولین برنامه سیستماتیک خود را در سال 1920 و اولین نمایشگاه بهاره پس از جنگ، به رخ کشید و آن را پایه و اساسی برای موفقیت نمایشگاه‌های بین‌المللی این شهر قرار داد.
در فرانکفورت دهه 1920 معاملات تجاری پررونق و گاهی عجیبی صورت گرفت و با برگزاری نمایشگاه منسوجات و کالاهای مصرفی عنوان «نمایشگاه‌های همه فن حریف» را به خود اختصاص داد و سنت جدیدی را پایه‌گذاری کرد.
در سال‌های 1920 و 1921 ساختمان اداری Haus Offenbach در مرکز نمایشگاهی فرانکفورت ساخته شد و به دنبال آن ساختمان‌های حوزه‌های تخصصی نمایشگاهی هم شکل گرفت و زیرساخت‌های موردنیاز این شهر از قبیل انبار، اتصال راه‌آهن به ترمینال‌های حمل‌ونقل و محل‌های تهیه مواد غذایی تهیه شدند. در سال 1920 نام شرکت مسه فرانکفورت به Messe- und Ausstellungs-Gesellschaft mbH تغییر یافت.
نمایشگاه بهاره سال 1929 پایان موقت دوره توسعه نمایشگاه‌های بین‌المللی فرانکفورت بود و «جمعه سیاه» و بحران اقتصادی جهانی به ظهور نوع جدیدی از نمایشگاه‌ها و توسعه نمایشگاه‌های تخصصی در سال‌های آتی منجر شد.
آلمان با قبول قدرت نازی‌ها در این دوره و اجرای سیاست‌های خودکامه اقتصادی این حزب به‌سوی برگزاری نمایشگاه‌های ایدئولوژیک سوق داده شد و نمایشگاه‌های اقتصادی از درجه اهمیت خود ساقط شدند. امیدها برای گسترش صنعت نمایشگاهی با بروز جنگ جهانی دوم به ناامیدی گرایید و فستهال به زندان موقت 3000 شهروند یهودی تبدیل شد. تا سال 1945 بیش از 95 درصد از فضاهای نمایشگاهی نابود شده بود.
بازسازی و بازگشت «بنیان فرانکفورتی»
زمانی که در سال 1946، شهردار کولب اعلام کرد که «فرانکفورت دوباره یک شهر تجاری می‌شود»، این باور در اهالی شهر ایجاد شد که فرانکفورت تولدی دوباره را تجربه خواهد کرد. نمایشگاه فرانکفورت به سیاق سنت سال‌های 1919 تا 1929، از سوم تا هشتم اکتبر سال 1948 برگزار شد و 1771 شرکت‌کننده که 46 غرفه‌گذار خارجی در میان آنها بود، نقش پیشگامان نوسازی صنعت نمایشگاهی فرانکفورت را بر عهده گرفتند.
درمجموع 32 صنعت مختلف از نساجی و ماشین‌آلات گرفته تا صنایع غذایی، نوشیدنی‌ها و دخانیات، در 60 هزار مترمربع فضای نمایشگاهی در غرفه‌های موقت از جنس چادر و در فضای آزاد به ارائه محصولات خود پرداختند و بیش از 3 هزار بازدیدکننده این شانس را به دست آوردند که مروری جامع بر صنایع حاضر در نمایشگاه داشته باشند. اثرات اقتصادی و روانی اولین نمایشگاه پاییزه بعد از تحولات سیاسی بسیار قابل‌توجه بود و عاملی برای ترغیب به بازسازی فضاهای نمایشگاهی و ازسرگیری تجارت خارجی شد.
نمایشگاه بین‌المللی فرانکفورت با تنوع بخشی در ارائه محصولات نمایشگاهی و تسریع روند تخصصی شدن نمایشگاه‌ها، نقش بسیار مهمی در تولد نمایشگاه‌های امروزه مسه فرانکفورت ایفا کرد.
روند کنونی نمایشگاهی فرانکفورت در سال 1959 با برگزاری چند نمایشگاه تخصصی آغاز شد. این روند در سال 1971 با نمایشگاه «خانه و منسوجات خانگی» ادامه پیدا کرد و بعد از آن برای مدت کوتاهی نمایشگاه خودرو فرانکفورت کار خود را متوقف کرد تا فرصتی برای آغاز اتومکانیکا به‌عنوان نمایشگاهی برای خودروسازان و تأمین‌کنندگان صنعت خودرو باشد.
سال 1980 شاهد برگزاری نمایشگاه آلات موسیقی Musikmesse بود و در سال 1990 نمایشگاه بهاره جای خود را به نمایشگاه‌های پریمایر و امبیانته داد. در 1996 پریمایر به نمایشگاه‌های Paperworld، Beautyworld و Christmasworld تقسیم شد. در سال 2011، Creativeworld به تقویم نمایشگاهی فرانکفورت افزوده شد و تاکنون به‌طور مرتب در کنار Paperworld و Beautyworld برگزار می‌شود.
نمایشگاه‌های فرانکفورت همچنان در حال ‌توسعه هستند و هرروز موضوعات جدیدی به آن اضافه می‌شود. در کنار این روند خدمات نمایشگاهی مسه فرانکفورت نیز گسترش می‌یابد و سرویس‌های ویژه‌ای به مشتریان تازه این نمایشگاه‌ها ارائه می‌دهد.
مرکز ویژه بازاریابی جهانی
سال‌ها توسعه و برنامه‌ریزی، بازارهای شلوغ قرون‌وسطایی فرانکفورت را تبدیل به مراکزی با کارایی ویژه برای بازاریابی در سطح جهان کرده است. نمایشگاه‌های پیشروی جهانی برای کالاهای مصرفی، منسوجات، فناوری‌های صنعت خودرو، معماری و فناوری همه خانه خود را در فرانکفورت برپاکرده‌اند. مسه فرانکفورت برندهای معتبر نمایشگاهی همچون امبیانته، Heimtextil، اتومکانیکا، Light+Building و ISH را به سراسر جهان صادر کرده ‌و با استانداردهای بالا و کیفیت ویژه خود یک شبکه بازاریابی جهانی ایجاد کرده است و خود را به‌عنوان مرکز فرماندهی تجاری شهر فرانکفورت معرفی کرده و تأثیرات مثبت اقتصادی اجتماعی را برای کشور آلمان به ارمغان آورده است.
نمایشگاه‌ها دائما در حال افزایش سطح تجارت شهر فرانکفورت و مناطق اطراف آن هستند و تجارت‌های دیگری نظیر توریسم، ساخت‌وساز و حمل‌ونقل را توسعه داده و این بدان معنی است که مسه فرانکفورت نقشی کلیدی در ایجاد اشتغال و شکوفایی اقتصادی منطقه اصلی راین دارد. این گفته را تحقیقات اجتماعی اقتصادی مؤسسه تحقیقاتی دانشگاه مونیخ، آیفو، تأیید می‌کند. در نتایج کسب شده از این تحقیقات نقش مسه فرانکفورت در ایجاد اشتغال شهر 18.700 نفر بوده و در کل آلمان 32.500 نفر از طریق این شرکت شاغل به کار شدند. علاوه بر این با درآمدزایی 3.1میلیارد یورویی به ثبات اقتصادی کشور آلمان کمک شایانی کرده است.
استراتژی بین‌المللی برای کسب‌وکار جهانی
نگاهی به تاریخچه نمایشگاهی این حقیقت را یادآوری می‌کند که صنعت مذکور تابع شرایط داخلی و روابط خارجی کشورهاست و حوادث 800 سال تاریخ این صنعت گواهی بر این مدعاست. مهم‌ترین درس تاریخ نمایشگاهی این است که سنت‌ها و عظیم بودن رویدادها فاکتورهای مناسبی برای بقای یک نمایشگاه نیستند بلکه تنها زمانی یک نمایشگاه در مسیر توسعه و پیشرفت قرار می‌گیرد که عوامل داخلی و خارجی در برگزاری آن اختلال ایجاد نکنند و این واقعیتی است که همان‌گونه که در 100 سال پیش اهمیت داشت، اکنون هم مهم‌ترین عامل در روند برگزاری نمایشگاه‌هاست.
شرکت نمایشگاهی مسه فرانکفورت متأثر از سرعت روزافزون جهانی‌شدن و افزایش تأکید بر جذب سرمایه به دنبال گسترش فعالیت‌های خود بوده و شروع به برگزاری نمایشگاه‌های خود در اقصی نقاط جهان کرده است. این روند که از سال 1987 در هنگ‌کنگ آغاز شد، به نمونه‌ای برای گسترش فعالیت‌ها تبدیل شد تا جایی‌که هم‌اکنون این شرکت با بیش از 57 شریک تجاری و پوشش 160 کشور به همراه 29شرکت تابعه خود در شهرهایی مانند اشتوتگارت، پاریس، میلان، مسکو، استانبول، آتلانتا، مکزیکوسیتی، بوینس آیرس، بمبئی، دهلی‌نو، توکیو، سئول، هنگ کنگ، شانگهای، پکن، گوانگژو، تایپه، ژوهانسبورگ و دوبی به برگزاری نمایشگاه می‌پردازد.