به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه»، نزاعی سخت در حال ورود و نفوذ به صنعت رویدادهاست. این بحران شامل وای‌فای رایگان، هزینه باربری، امنیت و ممنوعیت‌های سفر نخواهد بود. این در حالی است که موضوعات ذکرشده مهم جلوه می‌کنند.
خیر، این آشوب حول محور داده‌هاست. تقریبا در هر کنفرانس صنعتی که این روزها شرکت کنید، درباره گذار دیجیتالی است. هنوز به نظر می‌رسد که اکثر شرکت‌کنندگان بُعد تاریک آن را می‌بینند، اما آنها همه از یک چیز مطمئن هستند: اینکه در حال تولید داده‌های حجیم و ارزشمند هستند و مسیر به سمت سعادت در آینده را باید در پولی کردن داده‌ها جست.
موضوع همینجاست. داده‌های چه کسی هستند؟ هر شرکت تازه کار و مشتاق تکنولوژیک در حوزه صنعت در حال غنی‌سازی ارزیابی‌های داتکام بر پایه فروش مجدد بیت‌ها و بایت‌های داده‌های رویداد کنونی از طریق سیستم‌های خود است.
سازمان‌دهندگان نیز در حال انجام کار مشابهی هستند و می‌توان اینگونه برداشت کرد که شرکت‌های کسب‌و‌کار خدمات رویدادها مشغول ایجاد پیکربندی کوچکی از شرکت‌های فناوری رویداد هستند‌ و به جای خدمات ساده ارزش افزوده برای غرفه‌داران، چشم به جوایز بزرگ‌تری دوخته‌اند.  احتمالا، شرکت‌هایی که به نمایشگاه‌ها هزینه می‌پردازند و آنهایی که زمان و پول خود را صرف بازدید می‌کنند، ادعای تولید داده‌ها را دارند.
این عقیده که چه کسی مالک و مستحق پول‌سازی از این داده‌هاست تا حدی به آن بستگی دارد که شما در کجای جهان هستید. به نظر می‌رسد دو قطب اصلی آمریکا و آلمان باشند که با هم دو بازار از سه بازار بزرگ نمایشگاهی بین‌المللی را تشکیل می‌دهند. دیدگاه آمریکایی، که برخاسته از اشتیاق ملی برای آزادی بیان و آزادی اطلاعات است، تا حد زیادی توسط رویکرد فیس‌بوکی به تصویر کشیده شد: تا جایی که می‌توانید همه چیز را استثمار کنید، تمام جزییات بازرگانی کاربران را استخراج کنید، تا حدی که صدایشان دربیاید، سپس عقب بکشید.
آلمان، که بیشتر به سمت بُعد تاریک تاریخ قرن بیستم کشیده شده است، تا حد زیادی بر حریم خصوصی و این فرض متمرکز شده که نمی‌توانید از داده‌ها برای هر مقصودی به جز هدف جمع‌آوری آنها استفاده کنید. این دو دیدگاه احتمالا به دنبال جداسازی روش‌هایی هستند که بر اساس آنها، شرکت‌های نمایشگاهی کشورهای مختلف به دنبال پول‌سازی از داده‌هایشان هستند. غالب کشورهای جهان جایی بین این دو قطب قرار می‌گیرند.
شکی نیست که نمایشگاه‌ها، مخصوصا نمایشگاه‌های تجاری  B2B، داده‌های با ارزش حجیمی را درباره ارتباطات و علاقه‌مندی طرف مقابل تولید می‌کنند. روش‌های جایگزین اندکی وجود دارند که از آن طریق بازاریاب‌های B2B بتوانند بینش‌هایی را تولید کنند یا به آنها دست یابند. آشکارا، در این کار پول وجود دارد. اما در ماه‌های آتی منتظر کشمکشی بر سر این موضوع باشید که پول به دست آمده به کدام سو باید روانه شود.