به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه»، در این مقاله آمده است: کوید 19 و رویدادهای سخت اخیر، غیرقابل پیش بینی بودن روزگار را ثابت کرده اند.  اولین تصاویری که از مشکلات چین دیده شد در کشورهای دیگر چندان قابل درک نبود. سپس موجی از تاثیرات آن بر سیستم نمایشگاهی در خاور دور وارد آمد و  به سرعت به موقعیت هایی نظیر لغو و یا تعویق صدها نمایشگاهها در سرتاسر جهان رسیدیم.

وضعیت آن قدر بحرانی است که پیش بینی آینده ، حداقل در کوتاه مدت، غیرممکن است . با این وجود ، کاری که می توانیم انجام دهیم این است که مسیر استدلالی این فرایند را ردیابی کنیم و همگی از خودمان بپرسیم که نمایشگاهها، در مقام  یک کانون مرجع کلان، در بهبود وضعیت سایر صنایع چه نقشی دارند. امروز باید بیش از هر زمان دیگر اتحاد خود را به منزله یک "صنعت" حفظ کنیم. باید از خودمان بپرسیم که با شروع مجدد اقتصاد – آن زمان که جهان قادر خواهد بود از نو آغاز کند-  چه انتظاری از ما می رود؛ از کانونی برای فعالیت های رو در رو و نشست های جمعی و خلاقانه که آن را نمایشگاه می نامیم؟

مسیرهای استدلالی
- پشتیبانی انجمن
دقیقاً در چنین  لحظات سخت و  بحران های  ناگهانی است که اهمیت و  حمایت از سمت انجمن ها نقش اساسی خود را نشان می دهد . تنها با حرکت جمعی و در قالب یک انجمن است که صنعت نمایشگاهی می تواند نیاز نمایشگاهها را در مرکز برنامه های دولت قرار دهد که در غیر این صورت غالبا نمایشگاهها و اهمیت آنها نادیده گرفته می شوند. نقش نمایشگاهها برای ری استارت آیندة سیاره زمین حیاتی خواهد بود.

- پیامدهای بلافصل
بحران ناشی از کوید-19 بلافاصله منجر به بروز یک سری مشکلات شد، مثلا مشکلات مربوط به بسته شدن ادارات و دفاتر،  تدابیر سازمانها (مانند دور کاری، مرخصی اجباری، اخراج) و استفاده از ابزارهای دیجیتالی (مانند تعاملات آنلاین با مشتریان، ارائه اخبار). بدون تردید این شرایط ، هر چند ناخواسته، ما را به تمرین فعالیت دیجیتالی وادار کرد ، چه بر حسب روش های انجام کار و چه در فرایندهای مرتبط با مشتری. 

- مساله استرس مالی
نمایشگاهها بنا بر ماهیت خود در همان لحظه که برگزار می شوند، وجود دارند. شرکتهایی نظیر برگزارکنندگان نمایشگاه، که رویدادهایشان لغو شده یا به تعویق افتاده، با کاهش چشمگیری در گردش مالی روبرو می شوند که حتی با شروع مجدد فعالیت چالش مهمی در پیش خواهند داشت، نه تنها خود برگزارکننده که کل بخش صنعت مربوطه، و عملکرد ارزشمند تبادل اطلاعات و مقایسه که رشد و نوآوری را ارتقا می دهد، را در معرض خطر قرار خواهد داد.

- نوآوری اجباری
سالهاست که صنعت نمایشگاهی با فرایند نوآوری پیش می رود و این نوآوری در لایه های مختلف عمل می کند. از جمله نوآوری ها عبارتند از : تغییر شکل دیجیتالی ( بازبینی ساختار برگزارکننده و فرایندهایی که به شدت به سمت دیجیتالی شدن پیش می روند)؛ تغییر شکل بازاریابی تجربه  محور (ظهور مدل جدید کسب کار و تغییر جهت از تمرکز محض بر فروش غرفه به تمرکز بر تجربه مشتری)؛ تحول انسانی ( بازآموزی مجموعه مهارتها در این دوره از اقتصاددانش بنیان ، همراستایی دیدگاه کارکنان با اهداف سازمانی، نزدیک تر شدن افراد و مشاغل به یکدیگر)

- تاثیر نامتقارن
ما انتظار داریم که این بحران منجر به بخشی شود که عمیقا تغییری نامتقارن  را نشان می دهد و احتمالا پیامدهای متفاوتی برای کارگزاران مختلف داشته باشد.
اولا: در میان کارگزاران نوعی انتخاب و گزینش مهم صورت می گیرد. البته نه این معنا که قوی ترین و محکم ترین برگزارکنندگان از آن بهره می برند.  پیام داروین را به خاطر بیاوریم که می گوید: 
آن گونه هایی که زنده می مانند، نه قوی ترین ها هستند و نه باهوش ترین ها، بلکه آنهایی هستند که در برابر تغییرات بیشترین سازگاری را دارند.
در هر صورت، احتمالا ما برگزارکننده کمتری خواهیم داشت که در واقع ادامه گرایش رو به رشد M&A (ادغام و اکتساب) خواهد بود.
دوم: تغییر شکل در نحوه کار برگزارکنندگان به سمت فرمهای جدید قراردادی و سازمانی در ارتباط با جنبه های اقتصادی مختلف را شاهد خواهیم بود (مثلا ساختارهای کوچک تر، تمرکز بر داده ها، قالب های نمایندگی، رویکردهای چابکی سازمانی)
سوم: ایجاد مشارکت های نوآورانه در نمایشگاههای مختلف که رویکردها و هم افزایی های شگفت انگیزی در پی خواهد داشت.

بدون تردید در این مرحله از فلج اقتصادی و انزوا،  گرایشاتی در جهت مقابله با چالش ها و جستجوی مشترک برای یافتن راه حل هایی با روش های نوآورانه در حال رشد است.
تاریخ به ما می آموزد شرکتهایی که در زمان بحران عملکرد اثربخشی دارند، بعد از بحران قوی تر می شوند. تغییرات فاجعه آمیز که در طول تاریخ رخ داده اند به "پایان جهان" منجر نشده اند بلکه به "پایان یک جهان" ختم شده اند و نسلی با رفتارهای اجتماعی، حیاتی و کارآفرینی جدید پدید آمده است.